• 03 April 2025
• Prowadzenie (główna strona)
• run_ez,
• run_ez_explanation,
• ez_advice

Pierwsze 20 minut sesji #

1. Problem początku sesji #

Przeciętny Gracz zaczynający grę w RPG (dalej: EZ) - zwłaszcza w kontekście konwentowym:

• nie wie: jak wygląda świat, jakie akcje są OK dla ich postaci, co jest OK a co nie przy tym stole
  • ogólnie: co jest sensowną akcją dla tych postaci w tym kontekście i co im wolno robić przy stole
  • nie zna się na magii, nie wie niczego o technologii EZ, nie wie co można
• nie zna mechaniki EZ, nie wie jak daleko może się posunąć i jak wygląda gra sesji i działanie na sesji

Szczęśliwie, każda sesja idzie według pewnego cyklu:

• Na początku gracze niczego nie wiedzą, nie znają kontekstu, Nie wiedzą, co się dzieje i co mogą zrobić.
• Pod koniec sesji gracze nie tylko wiedzą już co można zrobić, ale tak samo podjęli pewne decyzje, by rozwiązać problem, który napotkali.

Przykład problemu:

• Zaczynamy sesję RPG (pierwsze 10 minut)
• Postacie graczy grają grupą komandosów, uzbrojonych. Są na powierzchni Cylindra O'Neilla.
• W oświetlonej części Cylindra O'Neilla znajduje się potwór który się tu zbliża.
• GRACZE, CO ROBICIE?! (spoiler: nie mają pojęcia co mogą robić, czemu tam są, jak są silni, co powinni zrobić - część nie ma pojęcia co to jest Cylinder O'Neilla...)
• Wyobraźcie sobie tą scenę pod koniec sesji - gracze wiedzą już co i dlaczego robić.

Wniosek:

• Początek sesji musi być budowany zupełnie inaczej niż reszta sesji

2. Rola początku sesji #

Pierwsza scena każdej sesji rpg jednocześnie jest tutorialem dla graczy:

• Jak gracze wchodzą w interakcję z innymi graczami i MG?
  • "czy wolno rozmawiać 'poza postaciami' czy gracze inkarnują w pełni postacie? Czy gracz musi robić notatki czy może pytać MG jak coś zapomni?"
• Jak gracze wchodzą w interakcję z NPCami i światem?
  • "czy NPC po prostu kupuje przedmioty, czy ma agendę? jaki jest poziom 'realizmu'? Jak działa fizyka świata?"
• Jak sesja wygląda tonalnie?
  • "horror? Komedia? Elementy slapstickowe?"
• Co wolno robić na sesji?
  • "wolno bić NPCów? Jak jest z scenami erotycznymi? Akceptowalne są akcje PvP?"
• Jest niskoryzykowna.
  • gracz nie podejmuje ważnych decyzji które mogą coś spieprzyć przez przypadek

Gracze nie tylko muszą być w stanie poznać mechanikę, ale tak samo muszą zrobić to w warunkach bezpiecznych, w których naprawdę nic nie mogą zepsuć.

Ogólnie, ludzie (nie tylko gracze) nabywają kompetencje na różne sposoby, nieważne, czego się nie uczą. Czy to Model Dreyfusa, czy Shu-Ha-Ri, wszystkie te modele da się uprościć do następujących trzech faz:

• Imitacja: na początku uczenia nie umiemy odróżnić co jest dobre, co działa co nie. Idziemy krok po kroku po instrukcjach.
  • początkujący programista przepisuje tutorial 1:1, tak jak jest, by mieć jakikolwiek efekt
• Zrozumienie: zaczyna budować się zestaw "jeśli X to Y" oraz umiejętność dostosowania rozwiązania do rozwiązywanego problemu
  • programista na podstawie tutoriali rozbudowuje aplikację; nadal nie rozumie wszystkiego, ale umie tego używać
• Innowacja: rozumie to, z czym ma do czynienia i może na podstawie swojej wiedzy budować nową jakość
  • programista buduje zupełnie nową aplikację, posiłkując się źródłami; nie potrzebuje już cudzego kodu, chyba, że jako przykłady w dokumentacji

W kontekście sesji RPG oznacza to:

• że pierwsze fazy sesji są reaktywne (gracze reagują na coś, co się dzieje)
  • "potwór goni postacie graczy, które próbują go zgubić
  • "gracze uczą się o świecie, jak wpływać na rzeczywistość, co się da i jak wygląda gra"
• późniejsze są proaktywne (gracze próbują rozwiązać problem mając wszystkie narzędzia)
  • "gracze znają NPC, mają narzędzia, pomysły -> mogą wymyśleć sposób na pokonanie potwora"
  • "gracze mogą wykorzystać otoczenie do zastawienia pułapki na potwora i podjąć decyzję jak rozwiązać sesję i w jaki sposób"

3. Jak zatem rozwiązać początek sesji prawidłowo? #

• Początek sesji powinien jak najszybciej przejść do akcji.
  • gracze muszą coś osiągnąć wchodząc w interakcję z rzeczywistością.
  • gracze reagują - kogoś zatrzymują, komuś pomagają, skradają się... - robią coś "namacalnego".
  • gracze nie podejmują żadnych ważnych decyzji. To jest tutorial.
• Początek każdej sesji zawiera silne elementy railroadingu.
  • "Gonisz złodzieja CZY uciekasz przed strażnikami"?
    • (gracz nie ma kontekstu, więc decyzja i tak jest bezwartościowa, bo osadzona w próżni)
    • (gracz nie zna dobrze swojej postaci, więc nawet tu decyzje nie pomogą mu zrozumieć czym gra)
• Początek sesji winien pokazać graczom kluczowe elementy świata.
  • coś powiązanego z sesją, co o świecie gracze wiedzieć powinni w kontekście tej sesji
  • gracze na początku zapoznają się z czymś co gracze powinni wiedzieć na tej sesji
• Początek sesji winien pokazać mechanikę
  • co się dzieje jak masz (V)? Co jak masz (X)? Jak się eskaluje?
  • że (X) to nie koniec świata i zakres (V) / (X) da się negocjować

4. Przykład #

Sesja "191218-kijara-corka-szotaron":

• W pierwszych 10 minutach sesji gracze grali potworem, który atakował bezbronny statek cywilny.
  • gracze dostali rozkaz "przejmijcie kontrolę nad statkiem"
  • gracze genialnie się bawili wymyślając potworowi nowe moce, testując mechanikę
    • wszystkie testy były "Typowe"
  • -> w ten sposób gracze stworzyli potwora o imieniu Kijara
• Gdy potem ich główne postacie spotkały się z tym potworem, byli przestraszeni.
  • wiedzieli, że ich postacie nie są w stanie tego pokonać
  • wiedzieli jakie to jest przepakowane
• -> w ten sposób zbudowałem konieczną wiedzę (o mechanice, o potworze...) po prostu dając graczom okazję zagrania tym potworem.
  • A przez dużą moc Kijary, potwór nigdy nie był zagrożony przez statek który Kijara napadła

Inne przykłady znajdziecie w sekcji "tutorial konstrukcji sesji RPG", jeśli Was interesują.